Levis exsurgit Zephyrus,
et sol procedit tepidus;
iam terra sinus aperit,
dulcore suo diffluit.

Ver purpuratum exiit,
ornatus suos induit:
aspergit terram floribus,
ligna silvarum frondibus.

Struunt lustra quadrupedes,
et dulces nidos volucres;
inter ligna florentia
sua decantant gaudia.

Quod oculis dum video
et auribus dum audio,
heu, pro tantis gaudiis
tantis inflor suspiriis.

Cum mihi sola sedeo
et hec revolvens palleo,
si forte caput sublevo,
nec audio nec video.

Tu saltim, Veris gratia,
exaudi et considera
frondes, flores et gramina;
nam mea languet anima.